Friday, January 17, 2014

cubaan

sesambil feeling lagu aishiteru 2 by zivilia.

cubaan? cubaan untuk apa yaaa?
cubaan untuk sesuaikan diri dgn keadaan baru, susah.

kita kena kenal orang baru. suasana baru. yg paling berat, kita kena cuba cara baru.
hmmm. makin hari makin touching. wuaaaa. pelik.
jujur, aku makin happy kat tempat baru cuma datang sesuatu hal tu aku rasa hidup hambar sangat.
terlalu hambar. :")

masih cuba tersenyum.

kuat? masih pujuk hati supaya kuat.
hidup kan dah ditentukan so aku tak da alasan kukuh untuk mengeluh.

eh tak. sebenarnya, hidup ni pilihan. :)
betul tak?
contoh.
bangun pagi. antara mandi dan makan.
sapa yg pilih? kita kan?
hehe
kalau pilih mandi, maka wangilahhhh dikau.
sebaliknya, pilih makan, jadi kenyanglah dikau.
so, kita yg pilih kita nak apa atau apa. kan?

macam aku, aku dah pilih, nak teruskan dengan diploma bukan matrikulasi.
aku tak mintak hang terima pun keputusan aku nii, cuma tu laaa manusia.
DIA TAKKAN PERNAH TAU SUSAH ORANG LAIN SAMPAI DIA SENDIRI RASA!
maaf sebab melanggar netiquette media sosial.

pernah terfikir, aku nak jadi macam dia tu laaa.
cantik, pandai bersiap, pandai.
hakikatnya, waktu dia susah. naahhaaaaiiii keadaan dia punya laaaaa teruk.
hanya ALLAH yg tau.
so, tayah laaa nilai orang tu berdasarkan luaran ja.

heee.
penat. haha. kaunselor cakap, buat dip relax banyak. haaa. relax diaaaa arrr.
sama jaaa. gagah relax kes kelas tak straight macam kat matrik mungkin.
waaaa, yg best buat diploma. banyak masa nak study. tauuu? sebab memang banyak free time,
tapi ALHAMDULILLAH, masa terluang aku setakat ni dipenuhi dgn aktiviti berkualiti, tidur. :P
kisah pulak?

okay, cubaan lagi.
mengenali orang baru.
orang yg aku maksudkan kat sini, orang yg istimewa.
fitrah manusia rasa sayang dan nak disayangi. normal.
:)
tapii tu laaaa. masih dihantui sesuatu.
kenal orang baru maksudnya,
aku kena kenal dia, mak abah dia, adik beradik dia.
semua.
aku bukan tak nak. cuma aku penat.
risau apa yg aku buat nanti sia-sia.
sekali rasa sakit, payah aku nak percaya lagi.
dan dah jadi kebiasaan aku,
kot mana pun, orang tak serius pun dengan aku, memain jaaa banyak.
:D

cubaan,
jadi orang baru?
hahahaha. well
ini sangat2 bukan aku.
aku? camna?
macam ni haaa,
kepala gila
kaki menganjing
bising
peramah merata
kuat bebai
tapiiiii
senang sangat rasa kesian kat orang.
sampai diri sendiri punnn tak dan fikir.
aku tak pasti apa orang nak pada aku.
aku cuma selesa jadi aku.
kalau hang ikhlas, mohon terima aku seadanya.
aku tak lebih, aku tak kurang, aku biasa-biasa sahaja. :D

penat. titik.

psttt, aku ramai kawan lelaki. yg istimewa tak da. saja habaq sebab orang suka salah sangka kat aku. hahaha. tak kisah? pasai ahh! :P

No comments:

Post a Comment